FAQ

BEDRIJF
Hoe duurzaam is Lonneke Grimbergen Art?
  • Mijn producten zijn gemaakt van verantwoorde materialen, zoals papier van landbouwafval en biologisch Fairtrade katoen.
  • Opbrengsten die ik kan missen doneer ik aan organisaties met oog voor dieren of natuur.
  • Samenwerkingen en partners met oog voor natuur.
  • Jouw bestelling wordt verpakt tussen hergebruikte en/of gerecyclede materialen.
  • Klimaatneutraal verzonden.
  • Plasticvrije verpakking, m.u.v. hergebruikte noppenfolie.​
  • Jouw aankoopbedrag komt op een groene rekening (Triodos).
Wat stelt je logo voor?
Een draak of slang die in zijn eigen staart bijt, is een van de oudste mythische symbolen ter wereld. Het symboliseert het eeuwige leven, eenheid en balans, en de cyclische aard van de natuur. Dit inspireert me, en daarom heb ik Ouroboros gekozen om te symboliseren waar ik voor sta.
Hoe ben je je bedrijf begonnen?
Ik ben oorspronkelijk afgestudeerd als archeologe aan de Universiteit Leiden. Een carrière in de archeologie was alleen niet voor mij weggelegd. Eigenlijk heb ik altijd al iets met mijn hobby willen doen, maar in 2019 durfde ik de stap pas officieel te zetten. Ik schreef me in bij de KVK als wildlife artist.
Luizenleventje?
Haha echt niet! Een werkweek van 60+ uur is voor mij geen uitzondering. Er gaan natuurlijk veel uren tijd zitten in het maken van tekeningen, maar dan ben je nog niet klaar. Er veel meer kijken bij een bedrijf, zeker als je alles in je eentje doet: Een website, bestellingen, sociale media, marketing, inkoop, bestanden opmaken voor de drukkerij, administratie, etc.
MISSIE
In het kort
Met groene kunst een bijdrage leveren aan natuurbehoud en dierenwelzijn, anderen inspireren om een betere samenwerking met de natuur aan te gaan, zorgen dat er meer oog komt voor dieren, samenwerken met groene organisaties, en... laten zien dat duurzaam ondernemen en leven ook gewoon heel leuk is! Zo huurde ik bijvoorbeeld een stukje bos, en organiseerde ik met anderen een jaar lang WE ARE, een reizende tentoonstelling over dierenwelzijn.
Waarom zoveel details?
Meestal worden details weggelaten door de kunstenaar omdat ze als onbelangrijk worden beschouwd, het kunstwerk moet je traditioneel van een afstand bekijken. Daar ben ik het niet mee eens.

Is het niet beter om de natuur ook van dichtbij te beleven? Ik voel me pas echt onderdeel van de natuur als ik het in detail kan meemaken. Daarom streef ik ernaar elk detail op papier te zetten. Ik nodig de toeschouwer uit om de tekening zowel van ver als van dichtbij te bekijken - want dan pas zie je het. Een dier, een persoonlijkheid, de kleuren, dat ene gekke haartje dat de andere kant op staat.
Waarom niet gewoon een foto printen?
Allereerst is een goede foto niet 'gewoon' - ook fotografen doen er jaren over om hun vaardigheden te ontwikkelen. In het maken en bewerken van goede foto's gaat tijd zitten, al met al wellicht evenveel als een tekening.

Maar om echt op de vraag in te gaan: Als ik een concept in mijn hoofd heb bestaat daar niet altijd een geschikte referentiefoto van. Soms combineer ik wel 20 verschillende plaatjes in één tekening waardoor je iets heel nieuws krijgt. Probeer als fotograaf maar eens exact jouw concept in de natuur te vinden, dat is geen doen. :)

Echt een foto kopiëren doe ik trouwens nooit. Wat ik bijna altijd aanpas is de belichting zodat het dier helemaal tot zijn recht komt - als fotograaf heb je nooit volledig de controle over belichting, als kunstenaar wel. Sommige dingen kan je niet met photoshop oplossen, wel met fantasie.

Wist je dat de kleuren van een (originele) pasteltekening ook veel puurder zijn dan van een afdruk? Een printer maakt maar gebruik van een beperkt aantal pigmenten.

​Tenslotte, helaas voor fotografen, wordt een tekening vaak aandachtiger bekeken dan een foto. Al is het maar omdat men onderzoekt of het wel écht een tekening is, of foutjes probeert te ontdekken. Hoe langer iemand ernaar kijkt, hoe beter - des te meer tijd is er om het verhaal erachter te begrijpen.
TEKENEN
Heb je kunstacademie gedaan?
Nee, ik ben autodidact. Tekenen heb ik nooit ergens geleerd. Ik heb geen kunstacademie gedaan of cursus gevolgd (en nee, ook geen YouTube tutorials). Eigenlijk ben ik allergisch voor les en Kunst met de hoofdletter K. Ik vind het veel leuker om op de gok nieuwe materialen te kopen en zelf te kijken wat daarmee mogelijk is. Zo is mijn "techniek" ook ontstaan. Tussen aanhalingstekens, want volgens de beleerden zal ik vast van alles verkeerd doen. En dat maakt mij lekker niet uit. ;)
Welke materialen gebruik je?
​Ik maak al mijn tekeningen met pastelkrijt. Pastel is een droog medium dat bestaat uit kleurpigmenten in poedervorm en een bindmiddel. Er bestaan verschillende vormen, zoals zachte en harde pastelkrijt, conté krijt, pastelpotloden en PanPastel. Deze gebruik ik allemaal door elkaar. Mijn favoriete papier is Clairefontaine Pastelmat.
Hoelang werk je aan een tekening?
Gemiddeld zo'n 20-60 uur, maar het is geheel afhankelijk van het onderwerp, grootte, kleuren, en texturen. ​Eerst maak ik een schets. Daarop breng ik een basic 'onderschildering' aan. De eerste laagjes krijt dus. Vervolgens is het een kwestie van meerdere laagjes details aanbrengen, haartje voor haartje, schubje voor schubje.
Heb je veel geduld?
Veel mensen denken dat ik heel veel geduld heb omdat ik zoveel tijd aan tekenwerk besteed. Nou nee, eerlijk, bij elke tekening heb ik het gevoel 'ik kan niet wachten tot dit af is'. Het is eerder een combinatie van fanatieke vasthoudendheid en perfectionisme, want geduldig ben ik zeker niet. Daarbij, wanneer ik een idee in mijn hoofd heb dan doe ik het liever gisteren dan vandaag.
Teken je na van een foto?
Ik gebruik een of meerdere foto's als referentie voor mijn tekeningen, en gebruik mijn fantasie. Een foto exact kopiëren doe ik niet (tenzij dat gewenst is), ik streef altijd naar een beter resultaat.
LEVENSSTIJL
Eet je dieren?
​Nee. Ik eet volledig plantaardig. Tekenen heeft mij veganist gemaakt. Het klinkt misschien gek, maar door zoveel uren intensief bezig te zijn met een wezen krijg je een band met dat dier. Dat is het moment waarop ik het niet meer voor mezelf kan verantwoorden om iets van dat dier te consumeren of gebruiken. Via klanten maakte ik kennis met het begrip ‘veganisme’ en ben ik me hierin gaan verdiepen. Er is tegenwoordig zoveel informatie te vinden over een plantaardige levensstijl, en het aanbod alternatieve producten is enorm. Ik voel me op geen enkele manier afhankelijk van dierlijke producten.