Vandaag is iets hip, en morgen is het alweer uit. We moeten steeds harder rennen om nog mee te doen. Maar of we daar echt blij van worden? Als reseller wil je niet met onverkoopbare voorraad zitten. Mijn doel: Het maken van een tijdloos assortiment dat voor iedereen toegankelijk is en dat iedereen aanspreekt. Een collectie dierenillustraties die je onderling eindeloos kan combineren zodat je in een handomdraai weer iets ‘nieuws’ hebt. Iets wat helemaal bij jou en je winkel past.

Hieronder vind je drie verschillende paletten met kleuren die goed passen bij mijn type producten. Ga uit van een tot drie verschillende kleuren voor een rustige sfeer en opgeruimde look van je winkel. Pas deze kleuren toe op je muren, tafels, stellages en displays. Tip: Zoek een pallet uit dat bij jouw huisstijl past en wijzig eventueel de kleuren. Zo is jouw winkel zowel online als offline direct herkenbaar.

Dit is een palet die bij verreweg de meeste winkels zal passen, maar de kleuren zijn ook bijzonder geschikt voor bezoekerscentra, museumwinkels, wereldwinkels, natuurwinkels, boekwinkels, duurzame speelgoedwinkels en winkels met producten die horen bij bewust leven. Ga voor onbehandeld hout voor een natuurlijke look, combineer met klinisch wit om optisch meer licht en ruimte toe te voegen, hints van industrieel zwart of antraciet, of voeg een gevoel van luxe toe met koper- en goudtinten.

Hieronder vind je een selectie kleuren die ik ook als achtergrond voor mijn kaarten gebruik. Eventueel óók goed te combineren met materialen van onbehandeld hout. Met een muur of tafel in een pasteltint springen de producten er extra uit. Zo laat je je mooiste items opvallen zonder dat het schreeuwerig wordt! Uiterst geschikt voor speelgoedwinkels, kinderboekwinkels, kunstwinkels, designwinkels, en winkels met kleurrijke lifestyleproducten en kleding.

Opposites attract. Onderstaand palet is een tandje feller en meer verzadigd dan bovenstaand pastelpalet. Hoewel ik zelf meestal kies voor veilige en tijdloze naturelkleuren in mijn producten moet ik toegeven dat ik óók hou van felle kleuren. Ze geven spontaniteit aan de winkel en zijn op het moment heel hip. Heel geschikt voor creatieve winkels met producten van makers, designwinkels, en hippe cadeauwinkels.

Mijn producten hebben standaard afmetingen en passen daarom in veel standaard displays zoals kaartenmolens. Een standaard display is makkelijk, maar wel saai en past qua stijl misschien niet optimaal bij jouw winkel en producten. Daarom maakte ik speciaal voor jou een serie foto's met out-of-the-box ideeën. Zó kan je je producten óók presenteren: In een kruidenrek, boekenrek, op een fotoplank, aan een kapstok of in een theedoos. Veel van deze "displays" vind je gewoon bij bijvoorbeeld IKEA en kan je schilderen in elke kleur die je wil. Tik op de afbeeldingen om ze te vergroten en de beschrijving te lezen.

Op zoek naar (creatieve) displays: Welke zoektermen vul je in bij google? Hieronder vind je een verzameling. Klik op de tekst om direct te zoeken op google.

Als je zelf tekent of schildert en je jouw werk online deelt dan heb je vast al eens van deze websites gehoord: Pexels, Pixabay en Unsplash. Op deze sites vind je talloze afbeeldingen van bijna alles wat je kan bedenken, en ze zijn gratis om te gebruiken zonder dat je je zorgen hoeft te maken om copyright.

• Voordelen | Alle afbeeldingen zijn vrij van auteursrechtelijke beperkingen. Je kunt deze afbeeldingen gebruiken, wijzigen en verspreiden zonder toestemming te vragen aan de auteur. Bronvermelding is niet nodig, en de afbeeldingen zijn écht gratis. Je kan dus zoveel kopieën van je artwork verkopen als je wil zonder royalties af te dragen of een licentie te hoeven kopen. Let op: Je mag de oorspronkelijke foto niet verkopen of verspreiden, je moet hem dus wel 'bewerken' of in jouw stijl vormgeven. Op bovengenoemde sites kan je foto's vinden van hoge resolutie en van bijna elk populair onderwerp.
• ​Nadelen | Omdat de afbeeldingen voor iedereen met internet beschikbaar zijn zijn ze ook al heel vaak getekend en geschilderd. Dat maakt je artwork misschien minder origineel, zeker wanneer je de afbeelding natekent. En ben je op zoek naar iets heel specifieks, bijvoorbeeld een bepaalde vogelsoort die cameraschuw is, dan kan je deze misschien niet op deze websites vinden.

Met een snelle zoekopdracht op Google kom je al snel tientallen stockfoto sites (zoals de bekende Adobe Stock en Shutterstock) tegen waar je licenties op afbeeldingen kan kopen. Sommige websites focussen zich specifiek op kunstenaars. Hier vind je in begrijpelijke taal hoe de verschillende licenties werken voor jou als kunstenaar. De prijzen op deze websites zijn aantrekkelijker dan op gewone stocksites - en daarmee bedoel ik dat je als kunstenaar óók nog winst kan maken wanneer je je kunstwerk verkoopt en niet alles kwijt bent aan een licentie. Voorbeelden van deze sites zijn Wildlife Reference Photos en RT Reference Photos.

• Voordelen | Op deze sites vind je vaak foto's van specifiekere onderwerpen dan op sites met gratis stockfoto's. Door jouw aankoop sponsor je de fotograaf en zorg je ervoor dat diegene foto's kan blijven maken. De kwaliteit van de foto's ligt vaak hoog omdat er bepaalde eisen zijn die de websites stellen aan fotografen.
• ​Nadelen | Ook bij deze sites geldt weer dat de foto's misschien al vaker zijn getekend of geschilderd. Let er ook op dat je de juiste licentie koopt: Je moet van tevoren bijvoorbeeld een inschatting maken van het aantal kopieën dat je gaat verkopen of de totale opbrengst. De regels hiervoor zijn op iedere site weer anders, je moet je hier dus goed in verdiepen en steeds weer de kleine lettertjes lezen.

Je mag niet zomaar een foto van social media plukken. Daarvoor heb je eerst toestemming nodig van de auteur - en laat social media nou bij uitstek een handig platform zijn waar je makkelijk toestemming kan vragen. Met name Instagram is een platform waar veel fotografen hun profiel gebruiken als portfolio.

• Voordelen | Fotografen hebben wél foto's van specifieke onderwerpen die je op gratis stocksites niet tegenkomt. Je kan er ook vanuit gaan dat deze foto's niet of minder vaak zijn gebruikt door andere kunstenaars. Ga je een samenwerking aan met een fotograaf, dan kan je afspreken elkaar te taggen en het resultaat te delen. Zo wordt je werk door nieuwe mensen gezien, en kan je - zeker als net startende kunstenaar - je netwerk uitbreiden.
• ​Nadelen | Nou ja, nadelen... Het is uiteraard volledig terecht en gegund dat de fotograaf die je hebt uitgekozen ook de juiste attributie en/of vergoeding krijgt als je dat zo hebt afgesproken. Houd eventueel rekening met het volgende: Extra administratie wanneer de fotograaf een percentage van de opbrengst wenst te ontvangen, vergeet de fotograaf niet te vernoemen of taggen in al je online en offline uitingen, en maak ruimte vrij voor naamsvermelding op producten of het certificaat bij het artwork.

Het is voor de hand liggend, maar ik noem hem toch in dit rijtje, want hoe leuk is het als jouw kunstwerk helemaal van het begin tot het einde jouw idee was?

• Voordelen | Unieker referentiemateriaal dan dit kan niet. Je hoeft uiteraard ook geen seconde na te denken over copyrightvermelding, behalve dat van jezelf. Hoe je de referentiefoto hebt gemaakt en waarom dat moment je precies inspireerde kan je gebruiken in je achtergrondverhaal bij je kunstwerk - dat spreekt tot de verbeelding.
• ​Nadelen | Toch is uren in de bosjes liggen met een telelens om net dat ene perfecte plaatje vast te leggen van een vos die een vlinder probeert te vangen niet voor iedereen weggelegd. De meeste kunstenaars zijn al genoeg tijd kwijt aan het daadwerkelijk maken van het kunstwerk zelf, en dan blijft er weinig ruimte over voor fotografie. Het verkrijgen van de juiste kennis en materialen voor goede foto's zijn ook een flinke investering. Gelukkig kom je tegenwoordig met de camera op je smartphone al heel ver.​

Sommigen vrezen dat artificial intelligence het werk van kunstenaars gaat overnemen. Je kan als artiest ook juist AI gebruiken om inspiratie op te doen of zelfs unieke referentiefoto's te genereren. Hoe het dan zit met auteursrecht ligt dan weer ingewikkelder. Charlotte's Law schreef er begin dit jaar een blog over.  

Copyright. Je moet er altijd op letten als je het werk van een ander gebruikt als referentie. Is het gemaakt door iemand, dan rust er automatisch auteursrecht op dat werk. Dat auteursrecht hoeft nergens aangevraagd of geregistreerd te worden door de maker, dat is internationaal zo geregeld, en het is vastgelegd in de Auteurswet. Zo voorkom je dat je inbreuk maakt op iemands auteursrecht (en in het allerergste geval duizenden euro's schadevergoeding moet betalen). 👇

• Foto's van stocksites | Zoek uit wat de licentie inhoudt. Meestal wordt een 'label' van Creative Commons bij de afbeelding genoemd, een bepaalde code slaat dan op hoe de afbeelding gebruikt mag worden. CC0 is het veiligst, deze afbeeldingen vallen onder 'public domain' en mogen zonder attributie of tegenprestatie gebruikt worden. Gratis stocksites hebben daarbij vaak een tabje 'Licentie'; dat iets gratis is betekent niet automatisch dat je er alles mee mag. Daarbij komt dat sommige sites de foto wel gratis aanbieden, maar wil je het kunstwerk en eventueel kopieën vervolgens verkopen dan heb je wellicht tóch een uitgebreide licentie nodig die geld kost. Wanneer je een licentie aankoopt, let er dan op dat het de juiste is. Bewaar het bewijs van aankoop.
• Foto's van een individu | Benader de fotograaf schriftelijk vóórdat je een beeld gaat gebruiken. Vermeld duidelijk welke foto je wil gebruiken, beschrijf hoe jouw kunstwerk eruit gaat zien, waar het kunstwerk getoond gaat worden, wat je van de verkoop verwacht, en of je kopieën gaat verkopen. Vraag of de fotograaf een tegenprestatie wenst en/of naamsvermelding, en hoe jullie dit gaan regelen. Bewaar je gesprek als bewijs. Mocht je veel verwachten van de verkoop, dan kan je ook een contract opstellen.

Pasteltekeningen zijn zeer kwetsbaar. Bij het werken met pastels is het wenselijk om een fixatief te gebruiken op het eindresultaat om te voorkomen dat de pastel uitveegt. Een fixatief is een spray die op het oppervlak van het kunstwerk wordt aangebracht om de pasteldeeltjes op hun plaats te 'plakken' - denk maar aan haarspray. Het is belangrijk om het fixatief in dunne, gelijkmatige lagen aan te brengen om vlekken te voorkomen. Omdat fixatief het resultaat altijd donkerder maakt en lichte details laat verdwijnen hebben veel pasteltekenaars echter een hekel aan het spul. Om het werk te beschermen en de originele kleuren te behouden kan je het beter inlijsten achter glas. Ook bestaat er speciaal papier waarop je kan werken (waaronder Pastelmat van Clairefontaine) dat de pigmenten zodanig goed opneemt dat het werk niet meer gefixeerd hoeft te worden. Op dit papier kan je ook veel meer lagen pastel aanbrengen.

Desondanks hoef je geen tekenervaring te hebben om met pastels te beginnen. Of je nu een beginner bent of een ervaren kunstenaar, pastels bieden een breed scala aan mogelijkheden om prachtige en levendige kunstwerken te creëren in elke denkbare stijl. Met een basis set van enkele kleuren soft pastelkrijt (van bijvoorbeeld Rembrandt) kan je al starten om te kijken of het wat voor je is. Je kan de kleuren tenslotte direct over elkaar aanbrengen en vermengen op het papier met je vingertoppen. Met een set pastelpotloden (Stabilo CarbOthello wordt vaak aangeraden voor beginners) kan je vervolgens weer details aanbrengen op die lagen.

Dan mijn conclusie. Zou ik deze app weer kopen? Dat denk ik wel. Het is een eenmalige aankoop, dus je zit niet vast aan een abonnement. Hoewel ik tegenwoordig snel dingen uit de losse pols kan schetsen lukt het met deze app nóg sneller. In deze business is er gewoon niet altijd tijd om rustig van je tekening te genieten, en is het deels productiewerk. Hiermee kan je een kleine stap in het tekenproces overslaan. Je moet je mobiel overigens wel vast kunnen zetten aan iets zodat deze boven je tekening hangt. Ik heb zelf een buigarm met telefoonhouder, dat is perfect, maar in instructiefilmpjes van de app zelf laten ze het mobieltje ook weleens op een glas balanceren die ze bovenop de tekening zetten.
​
Natuurlijk zijn er niet alleen maar voordelen. Zo kwam ik er al achter dat deze app eigenlijk niet geschikt is voor tekenpapier dat groter is dan A4. De afstand tussen je camera en het papier wordt dan namelijk te groot, en je moet dan wel een hele lange arm hebben wil je én op je mobiel blijven kijken én kunnen tekenen. Dit is wellicht deels op te lossen met de AR-modus waarbij je je foto kan 'verankeren' aan je papier. In de app zelf is hiervoor een instructievideo te vinden. Deze modus is echter niet compatibel met alle telefoons. Laatste minpuntje; je mobiel hangt tussen jezelf en je werk in, dus je zit als het ware met je neus op je scherm. Dat is erg intensief voor je ogen, zeker als je langere tijd aan het overtrekken bent. Een leesbril geeft wel wat verlichting, maar het blijft wat krampachtig.

Dat landbouwafval papier een bijzondere papiersoort is is nu duidelijk. Ook hebben we gezien dat 'afval' weer een nieuw product kan worden. Dat het papier van PaperWise ongebleekt is heeft natuurlijk als voordeel dat er geen chemicaliën gebruikt zijn voor dit proces. Maar hoe zit het precies als we kijken naar cijfers, en we de milieu impact van FSC, gerecycled en landbouwafval papier met elkaar vergelijken? IVAM ( voormalig onderdeel van de UvA) rekende het uit - PaperWise papier zou nóg duurzamer zijn dan regulier gerecycled papier. Hiernaast gebruikt het bedrijf groene energie en houdt het rekening met nog veel meer duurzaamheidseisen.

Life coaching, relatie coaching, studie coaching, opruim coaching, stress coaching, burn-out coaching, bore-out coaching, verslavingscoaching, budget coaching, mindfulness coaching, slaap coaching, intuïtieve coaching,  loopbaan coaching, vitaliteit coaching, en jawel, business coaching. Voel je je ongelukkig over iets in het leven, of misschien over het leven zelf, dan kan je daar een coach bij gebruiken. En loopt je hele leven dan toch nog in de soep? Dan kan je altijd zelf een coach worden! Het is namelijk een onbeschermd beroep en iedereen kan zich coach noemen, ook zonder opleiding. Kennelijk is het big business, want het aantal beroepsmatige coaches is binnen een paar jaar verdubbeld in Nederland en er bestaan zelfs coaches voor coaches.

Naast coaches bestaan er nog een legio aan kanalen, platformen, podcasts en zelfhulpboeken waarin allerhande advies wordt uitgedeeld. Je luistert of leest urenlang anekdotes om vervolgens te concluderen dat de oplossing voor jouw probleem nog vager dan vaag is, je het zelf al 3x had bedacht, dat het niet geschikt is voor jou, of je komt tot de conclusie dat de auteur je al die tijd een product wilde aansmeren.

Je kan je natuurlijk ook afvragen waarom er zoveel coaches zijn, en hoe ze altijd een gevoelige snaar weten te raken als je wéér een advertentie op social media voorbij ziet komen. "Niet tevreden met je baan?", "Stop je keiveel tijd in je bedrijf, maar verkoop je niks?",  "Loop je vast in het leven?". Wat kennen ze je toch goed en wat weten ze je goed te vinden - totdat je je beseft dat nagenoeg iedereen dezelfde reclames voorbij ziet komen. Iedereen loopt namelijk vast op één of héél véél punten in het leven.

In deze overprikkelende prestatiemaatschappij wil iedereen wat meer vrijheid en wat minder opgelegde druk. Meer controle over je eigen leven, meer ruimte om jezelf te zijn. Ruimte om je talenten te benutten in plaats van afgerekend worden op vereisten die niet bij je passen.​ De vrijheid van een ondernemer. Wie de sprong in het diepe durft te wagen zal zich nog door vele diepe dalen heen moeten worstelen. Grote kans dat je geen kennis hebt over hetgeen dat je wil gaan doen, het ouderwetse schoolsysteem heeft je immers klaargestoomd als fabrieksarbeider en niet als ondernemer. Je omgeving verklaart je voor gek, want je geeft dat kleine beetje financiële zekerheid op in een wereld waarin alles met de dag onzekerder wordt. En ben je wel opgewassen tegen een consumptiemaatschappij die alleen maar meer voor minder wil?

Als ik terug in de tijd kon reizen om mijn jongere zelf te ontmoeten, de 'ik' die zojuist besloot om ondernemer te worden, zou ik het volgende zeggen: Stop met vergelijken, en stop met pleasen. Als ik mezelf niet had vergeleken met anderen die van tekenen hun beroep hebben gemaakt, hun niet probeerde na te doen, niet die gratis webinars over ondernemen had geluisterd, en niet al die rotzooi over marketing had gelezen had ik minstens een jaar aan tijd bespaard. Minstens een jaar waarin ik teveel verschillende services en te uiteenlopende producten op mijn website knalde zonder onderlinge samenhang, omdat ik maar aantrekkelijk wilde zijn voor iedereen. Minstens een jaar waarin ik over me heen liet lopen met te lage prijzen, maar wel hoge eisen stelde en teveel werk verrichtte waar ik geen plezier aan beleefde. Het is makkelijk om je gloednieuwe bedrijf per ongeluk in te richten zoals je werken in loondienst hebt ervaren, of zoals je gewend bent te leven.

​Het veranderde pas toen ik ontdekte dat een zelfstandig ondernemer geen bedrijf is, maar een persoon. Als gezichtsloos bedrijfje kan je niet opboksen tegen gigantische gezichtsloze ketens die vergelijkbare items veel goedkoper op de markt kunnen zetten. Producten verdwijnen al snel in een grijze massa van aanbieders. Je persoonlijkheid geeft daarentegen kleur aan wat je doet. Ik denk daarom dat vragen zoals 'wie is je doelgroep', 'waar vind ik mijn doelgroep', 'wat wil mijn doelgroep' etc. niet relevant zijn, en ook erg misleidend. Wanneer je net begint met ondernemen kun je je meestal in de verste verte nog geen voorstelling maken van deze mensen - dan wordt het nattevingerwerk, en ga je vervolgens een denkbeeldige groep mensen pleasen waar je achteraf misschien helemaal niks mee te maken wil hebben.

Je ideale doelgroep trek je vanzelf aan door te zijn wie je bent én jezelf te laten zien. Mensen voelen zich aangetrokken door vergelijkbare mensen met gedeelde interesses. Wees daarom open over jouw persoonlijkheid, en je creëert een opening voor jouw doelgroep om contact op te nemen met je en zich aan je te binden. Vallen jouw producten bij jóu in de smaak, dan geldt dat ook voor je doelgroep. Je gaat toch immers geen producten maken waar je zelf het nut niet van inziet? De vraag die je als beginnende creatieve ondernemer beter kan stellen is, denk ik, 'Wie ben ik?'.

Heb je je in je leven nooit voldoende kunnen ontplooien (wat wellicht de reden is dat je nu gaat ondernemen), dan weet je misschien nog niet helemaal wie je bent. Er is ook niemand die jou dat kan vertellen, en dat is nou precies de reden waarom ik zo allergisch ben voor iedereen die claimt een oplossing te hebben. Veel adviezen zijn nutteloos omdat ze niet bij je passen. Zelf ervaar ik ondernemen als iets heel therapeutisch; het is een groot experiment waarin ik mezelf elke dag tegenkom. Ik leer wat mijn grenzen zijn en hoe ik die moet bewaken, ik leer wanneer ik vast moet houden, wanneer ik los moet laten, wanneer ik voor mezelf moet zorgen en rust moet nemen, wat ik zelf belangrijk vind in het leven en wat ik uit wil dragen. Mijn bedrijf richt ik in naar deze normen en waarden - het verandert met me mee, net als de doelgroep die ik aantrek.

Een prent, kaart of origineel kunstwerk een plek geven: Het is soms ingewikkelder dan het lijkt. ​Hoe laat je je aankoop mooi uitkomen in je interieur? Ik verzamelde een paar leuke ideeën van Pinterest in deze blog, van simpele lijsten tot meer creatieve oplossingen. 

Er zijn zóveel producten die ik graag zou willen bedrukken met illustraties. Ik maakte een waslijst waar nu zo'n 40 dingen in staan,  zoals kussenhoezen, sleutelhangers, broodtrommels en behang. De ideeën zijn eindeloos, maar de mogelijkheden zijn er niet altijd. Ik heb dan ook wat eisen: Het product moet duurzaam zijn met een zo laag mogelijke impact op het milieu, het mag geen dierlijke materialen bevatten, het moet een tijdloos design zijn en geen wegwerpartikel, er is een full color bedrukking mogelijk over het gehele product, ik wil de mogelijkheid hebben om zowel kleine als grote aantallen af te nemen, het moet lokaal geproduceerd worden, en ten slotte moet de inkoopprijs zo zijn dat ik het artikel ook weer met winst kan verkopen. Met al deze eisen is het een hele zoektocht om de juiste partij te vinden die uren in beslag kan nemen. Soms gaan er eerst nog een paar samples en offertes aan vooraf.

Aangezien ik een analoge (is daar een woord voor?) kunstenaar ben moet ik mijn illustraties eerst digitaliseren. Ik kan mijn tekeningen tot A3 formaat inscannen. Ik stel de resolutie meestal in op 600dpi met een Epson Workforce, genoeg voor een fine art print. Voor regulier drukwerk is 300dpi optimaal, en op de computer kan je het bestand dan weer makkelijk terug schalen. Op de laptop verwijder ik vervolgens de achtergrond van de afbeelding. In de echte tekening is die meestal netjes wit, maar de scanner is zo grondig dat de textuur van het papier wordt vastgelegd. Die textuur moet ik in photoshop weggummen voordat ik wat met het bestand kan doen. Dan check ik nog of de kleuren wel overeen komen met de originele tekening, en maak ik eventueel een patroon met meerdere illustraties. Wanneer de afbeelding er helemaal klaar voor is check ik de specificaties waaraan het bestand voor de drukkerij moet voldoen. Dat moet altijd een bepaald formaat zijn en een bepaalde resolutie en soms zijn er nog extra eisen. Pas als de eisen overeenkomen met de creatie kan ik de opdracht tot productie geven.

Dan het spannendste moment - de pakketbezorger die een doos vol nieuwe dingen komt brengen. Hebben de producten de pakketservice goed doorstaan? Staat de juiste bedrukking erop? Komen de kleuren wel overeen met de afbeelding? Is de afdruk wel scherp? Meestal gaat het goed, maar soms heb je een minder aangename verrassing. Kaarten die op de verkeerde papiersoort zijn gedrukt, te dunne posters, posters met ezelsoren... Ik had zelfs een keer kaarten waarvan de achterkant een bedrukking had van een andere klant. Kan gebeuren, dan drukken ze het opnieuw, wél zonde van al het materiaal.

Ik heb al meerdere duifjes van heel dichtbij mee kunnen maken. Ze blijven een paar maanden rondhangen, maar uiteindelijk vertrekken ze ook weer en komen ze niet meer terug. Wanneer ze gaan broeden of aansluiting vinden bij een groep bijvoorbeeld. Kennelijk gaat er niets boven een soortgenootje. :) Maar zolang ze hier zijn gedragen ze zich elke dag ietsje menselijker. Ze gaan het bankje gebruiken om te loungen waarbij ze tegen de rugleuning aan hangen, spullen die je gebruikt worden uitvoerig onderzocht en er wordt in gepikt, ze willen hetzelfde eten en drinken zoals jij (ook al is dat bier), ze wandelen het huis binnen om je te halen, gaan op de deurklink zitten als de deur open moet, en gaan zelfs gebarentaal begrijpen zoals dingen aanwijzen.

Niet alle duiven zijn zo plakkerig, en het kost minstens een paar weken voordat ze helemaal vertrouwd zijn - wat eigenlijk heel snel is. Wat me wel opvalt is dat de meest plakkerige duiven twee dingen gemeen hebben:

1. Ze horen nergens bij. Ze zijn geen onderdeel van een groep duiven.
2. Ze zijn nieuwsgierig en zoeken de grens op.

Als jij ook zo'n duif hebt is de kans groot dat je hem kan verleiden om close te worden.

Ja ja, ik heb een heuse strategie ontwikkeld. En het zal niet heel verrassend zijn dat de sleutel tot verleiding eten is. Brood en bewerkte producten geef ik ze niet (oké soms een mini stukje). Gemixt tuinvogelvoer, ongezouten zonnebloempitten, een beetje gekookte rijst, linzen en erwten zijn beter voor ze. Wanneer een nieuwe nieuwsgierige duif op het balkon verschijnt doe ik het zo:

1. Ga héél langzaam naar buiten zodat de duif niet wegvliegt, en leg voorzichtig wat voer neer. Onthoud hoe de duif eruitziet.
2. Komt dezelfde duif op een later moment terug? Mooi, hij snapt dat jij een snackbar bent! Geef de komende dagen voer zodra de duif verschijnt.
3. Blijf in de buurt wanneer de duif eet zodat hij aan je went. Vliegt hij niet meer op door je aanwezigheid? Dan kan je naar stap 4.
4. Ga gehurkt op de grond zitten en leg je hand open neer op de grond. Maak een spoor van pitjes naar je hand, en leg het meeste voer in je handpalm. Blijf doodstil en zonder wat te zeggen zitten. Herhaal tot de duif uit je hand eet en ook geen snuivende geluiden meer maakt (klinkt een beetje als niezen, ze doen dit als ze zenuwachtig zijn).
5. Ga op een bank of stoel zitten en leg voer naast je. Wacht tot de duif naast je kom eten. Herhaal dan, maar leg deze keer het voer op schoot. Waarschijnlijk zal hij nu je schoot op proberen te lopen. Vliegt de duif niet direct weg wanneer het eten op is, maar kijkt hij je aan? Of komt hij zelfs je schoot onderzoeken wanneer er geen eten is? Mooi, je hebt zijn interesse gewekt en kan door naar stap 6.
6. Nu gaan we de duif leren om op je aan te vliegen. Wacht tot de duif hoog zit, op een tafel bijvoorbeeld. Bied nu een open hand met voer aan, maar nét iets buiten het bereik van de duif. Als hij op je hand springt is het geslaagd. Nu kan je je hand steeds verder weg houden, en hij zal uiteindelijk leren om aan te vliegen op je arm - of je hoofd als je niet uitkijkt (ook als je geen voer hebt).
7. Tot slot kan je de duif leren om instructies op te volgen. Wijs naar het voer zodra je het neerlegt, en ze hebben dit gebaar al snel door. Wil je dat ze ergens gaan zitten? Neem dan zichtbaar voer in je hand, doe je hand dicht m.u.v. je uitgestoken wijsvinger, en wijs naar de plek waar hij op moet aanvliegen. Lukt dat, dan bied je hem het eten aan.

Veiligheid voor de duif: Over het algemeen begrijpen duiven heel goed waar de ramen van het huis zich bevinden. Wanneer ze dat even vergeten is wanneer ze schrikken. Benader de duif daarom altijd zo rustig mogelijk als ze zich in de buurt van een raam bevinden, zéker wanneer ze de weg naar binnen hebben gevonden. Tegen ze praten is vaak al genoeg om ze naar buiten te sturen. Houd de deuren en ramen dicht als je deze niet in de gaten kan houden. Laat vrienden en familieleden ze ook niet voeren, anders denken ze dat iedereen te vertrouwen is of dat ze zomaar bij ieder huis naar binnen mogen. Pas ook op met andere huisdieren. Als je water neerzet, denk er dan aan om het dagelijks te verversen. Bied geen gekruid, gezouten of bewerkt eten aan, of eten dat teveel op kan zwellen in de krop.
Veiligheid voor jou: Duiven poepen. VEEL. Zorg ervoor dat je stofdeeltjes van de poep niet inademt. Wil je de tegels bezemen, gooi er dan eerst een emmer water overheen. Was altijd je handen met zeep als je de duif hebt aangeraakt.

Dan nog gewoon wat filmpjes, want ze zijn zo vreselijk leuk. Alleen die koppies met die felle oogjes zijn al om te gieren, maar ook hoe ze zich met alles bemoeien.

Ga je je hobby verkopen in een webshop, dan krijg je ook hiermee te maken:

• Een website maken en onderhouden.
• Een webshop bouwen en betaalmethode integreren.
• Je social media kanalen onderhouden.
• Klantenservice.
• Je voorraad bijhouden.
• Administratie bijhouden.
• Btw-aangifte doen en inkomstenbelasting.
• Product fotografie.
• Marketing.
• Continu innoveren om interessant te blijven.
• Leveranciers vergelijken.
• Bestellingen verwerken.

En vooral heel veel bluffen, aanrommelen en googelen. Want wie is er nou echt specialist in al het bovenstaande tegelijk? Elke dag moet je weer dingen doen die je nog nooit hebt gedaan. Wat mij betreft was alles nieuw, ook voor tekenen heb ik niet gestudeerd.

Op internet zijn platforms te vinden met uitgebreide collecties waar makers hun fotomateriaal vandaan kunnen halen. Websites zoals Pexels, Unsplash en Pixabay bieden zelfs gratis afbeeldingen aan die ook nog eens rechtenvrij zijn. Helaas (en logisch ook) zijn de mooiste foto's dan al tientallen keren nagetekend en geschilderd door andere artiesten. Het is dan ook, vind ik, een leuke uitdaging om meerdere foto's te combineren tot iets nieuws. Tenslotte kan ik niet altijd een foto vinden die aan al mijn eisen voldoet, of net zo is als wat ik in mijn hoofd had.

Kan ik voor mijn eigen fotomateriaal zorgen, dan doe ik dat. Toch is uren in de bosjes liggen met een telelens om net dat ene perfecte plaatje vast te leggen van een vos die een vlinder probeert te vangen niet voor mij weggelegd - dan zou er geen tijd meer overblijven om te tekenen. Maar, als ik 's avonds een rondje fiets door de polder en ik kom een haas tegen of een plantje dat nog ontbreekt aan mijn collectie knijp ik in mijn handremmen en leg ik die vast op beeld. Zo heb ik nu (nerd alert!) een map 150 referentiefoto's van verschillende inheemse planten. Teunisbloem, haagwinde, watermunt, wilde brem, kaasjeskruid... En nee, ik ken ze lang niet allemaal uit mijn hoofd. De app ObsIdentify herkent ze daarentegen elke keer.